Pytania na egzamin magisterski - wszystkie specjalności - pytanie 3
Szkoły zarządzania
Teoria zarządzania jako samodzielna dyscyplina powstała na początku XX wieku.
Główni przedstawiciele nauki zarządzania i organizacji ich dorobek
Do najbardziej znanych polskich autorów zajmujących się systematyzacją dorobku nauki zarządzania należą: Zieleniewski, Żurnala, Kieżuna; Martyniak, Koźmiński, Krzyżanowski, Gabry, Giliński.
Podstawowe szkoły (kierunki) zarządzania
Klasyczna
W ramach szkoły klasycznej można wyróżnić dwa nurty - naukowy i administracyjny. Nurt naukowy skupiał uwagę przede wszystkim na pojedynczym pracowniku i wydajności jednostki - chodziło o naukową organizację pracy. Nurt administracyjny zwracał uwagę na proces jako taki (proces wykonawczy) i patrzył na problem jako problem całej organizacji - całościowo. Przedstawiciele nurtu administracyjnego: Fayol, Webber Przedstawiciele nurtu naukowego: Adamiecki, Taylor Twórcy kierunku klasycznego byli przede wszystkim praktykami z przemysłu metalowego i metalurgicznego (poza Webberem).
Behawioralna
nazywana także szkołą stosunków międzyludzkich (McGregor, Mayo) Uwagę poświęcano zachowaniom ludzkim - drogą prowadzącą do osiągania lepszych wyników była odpowiedź na pytanie czemu ludzie pracują w konkretny sposób i co na nich wpływa w odniesieniu do wykonywanej pracy. W odróżnieniu od szkoły klasycznej człowiek był traktowany jako cenny zasób. koncepcja człowieka społecznego. Stosunki interpersonalne są tutaj silnym źródłem motywacji zachowań ludzkich. Zajmowanie się naukami zarządzania z punktu widzenia psychologii bądź socjologii.
[1] 2
Tagi adamiecki fayol organizacja i zarządzanie szkoły zarządzania taylor techniki zarządzania webber