Makroekonomia
Ilościowa teoria pieniądza (Fisher)
Fisher rozpatruje popyt na pieniądz przy założeniu równowagi na rynku towarowym. Obie strony jego równania mierzą ogólną wartość transakcji w danym okresie.
M * Vm = P * QTR
Vm - szybkość obiegu pieniądza
QTR - ilość zawieranych transakcji
P - przeciętny poziom cen
M - ilość pieniędzy w obiegu w ujęciu nominalnym
Zgodnie z zapisanym równaniem podaż pieniądza nie ma wpływu na zmianę realnych wielkości ekonomicznych (neutralność pieniądza). Przy założeniu w krótkim okresie stałego QTR i Vm w ilościowej teorii pieniądza twierdzi się, że przeciętny poziom cen w gospodarce jest proporcjonalny do nominalnego zasobu pieniądza w obiegu. W późniejszym okresie ilościowa teoria pieniądza została unowocześniona w następujący sposób: założono, że popyt poszczególnych jednostek na pieniądz jest proporcjonalny do ich dochodów nominalnych. Odnosząc tą prawidłowość do całej gospodarki przyjmuje się, że popyt na nominalne zasoby pieniądza (L) jest proporcjonalny do nominalnego dochodu narodowego.
L = km*P*Y (km=1/Vm)
W odróżnieniu od pierwotnego równania zastępując ilość zawieranych transakcji dochodem narodowym uwzględnia się jedynie transakcje obejmujące produkty finalne i usługi.
U Keynesa popyt na pieniądz wynika z trzech motywów:
- motyw transakcyjny
- motyw przezornościowy
- motyw spekulacyjny
[1] 2