Makroekonomia
Teorie inflacji
Monetarna, popytowa i kosztowa teoria inflacji
Monetarna teoria inflacji
M*V=P*Y
V - szybkość obiegu pieniądza, Y - dochód narodowy, P - przeciętny poziom cen, M - ilość pieniędzy w obiegu w ujęciu nominalnym
Zmiany podaży pieniądza wpływają na tempo zmian cen. Przyczyną inflacji jest błędna polityka pieniężna banku centralnego. Polityka antyinflacyjna zdaniem monetarystów oznacza ograniczenie wzrostu podaży pieniądza. Można mieć wątpliwości do założenia monetarystów o ograniczonym charakterze pieniądza w stosunku do gospodarki. W sytuacji niepewnego wykorzystania zasobów wzrost podaży pieniądza nie musi od razu oznaczać wzrostu cen, może natomiast prowadzić do wzrostu produkcji, zatrudnienia, popytu.
Popytowa teoria inflacji
W popytowej teorii inflacji jej przyczyną jest ustalenie się globalnego popytu na poziomie przekraczającym możliwości jego zaspokojenia. Różnica między wielkością tego popytu a wielkością dochodu narodowego odpowiadającego pełnemu wykorzystaniu zasobów to luka inflacyjna. Przy swobodnym kształtowaniu się cen rynkowych luka inflacyjna wywołuje inflację. Ponieważ przyczyną inflacji jest wzrost popytu polityka antyinflacyjna powinna ograniczać ten wzrost przez:
- podniesienie podatków
- podniesienie stopy rezerwy obowiązkowej i stóp redyskontowych
- ograniczenie wydatków budżetowych
- sprzedaż państwowych papierów wartościowych
Taka polityka może spowodować wzrost bezrobocia.
[1] 2